Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Sep 2014 Jun 2014 Jun 2013 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Jun 2010 Mei 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Nov 2008 Jun 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.


These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: POP-ROCK

12 05 07 - 22:05

Charlie Dée presenteert 'Love your life'

Charlie Dée Charlie Dée Charlie Dée
Door Aukje met foto's van Jan Anno Boonstra
Gezien in Paradiso op 10 mei 2007


Charlie Dée (haar achternaam wordt op z’n Nederlands uitgesproken) is de artiestennaam van zangeres Renée van Dongen (1977). Zij doorliep, overigens samen met Anouk, het Rotterdams Conservatorium en in 2004 opende winst bij de Grote Prijs van Nederland in de categorie ‘Singer/Songwriter’ deuren. Begin 2006 kwam haar debuutalbum ‘Where do girls come from’ uit. Ruim een jaar later presenteert ze op 10 mei haar tweede album ‘Love your Life’ in de kleine zaal van Paradiso.

In de categorie singer/songwriter hoort ze inmiddels niet meer thuis. Ze schrijft haar liedjes wel zelf, maar achter haar staat gewoon een band. Een hele goede zelfs. En hoewel Charlie Dée zelf piano kan spelen, heeft iemand anders deze plaats ingenomen zodat Charlie zich helemaal kan richten op het zingen.

Wie naar haar eerste album luistert, zal opmerken dat haar stem, vooral in de hogere regionen, veel wegheeft van Rickie Lee Jones. De keuze voor uiteenlopende muziekstijlen en het praatzingen versterken dit. Ook wordt Charlie Dée wel de Nederlandse Joni Mitchell genoemd. Niet raar aangezien deze zangeres ter inspiratie diende. Lees meer Gebruikte Tags: ,

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: POP-ROCK

30 04 07 - 20:39

Vernieuwd Poppodium De Kelder aanwinst voor Amersfoort

New Cool Collective Poppodium De Kelder Chris Chameleon
Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)

Bijna iedere stad van een redelijke omvang heeft tegenwoordig wel een poppodium waar lokale, regionale talenten maar ook landelijk bekende groepen hun optredens doen. Amersfoort is een groeistad met momenteel zo’n 140.000 inwoners. Zeventien geleden vestigde zich onder de grond op de plek waar ooit de Grachtkerk aan het Lieve Vrouwekerkhof stond, poppodium De Kelder. De Kelder was gevestigd onder het toen nieuw gebouwde Theater De Lieve Vrouw. Voor destijds, zoals gezegd 17 jaar geleden, was dat helemaal prima.

Het poppodium met als bijnaam ‘huiskamer van Amersfoort’ was niet groot maar voldeed aan de wensen. Gerenommeerde groepen als Bettie Serveert, Urban Dance Squad, Claw Boys Claw waren destijds geen uitzondering in de programmering. Ook de voorpremière van de eerste tour van Junkie Xl in ’97 stond ooit in De Kelder. Lees meer Gebruikte Tags: , , , , , , , , ,

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: JAZZ, POP-ROCK, MULTIMEDIA, WERELDMUZIEK

23 04 07 - 16:21

Finale eerste editie van de Prix du Port

Sachiko Ueyama (foto Roy Beusker) Sachiko Ueyama met haar dansers Sachiko Ueyama (foto Roy Beusker)
Door Mieke Kreunen met foto's van Roy Beusker en Mieke Kreunen
(klik voor vergroting)


De Prix du Port is een nieuwe prestigieuze prijs voor muzikaal toptalent van het Rotterdamse conservatorium Codarts. Op zaterdag 21 april vond in het nieuwe Luxor Theater de finale plaats van het concours in een avondvullend programma dat gepresenteerd werd door cabaretière Brigitte Kaandorp. Gastoptredens werden verzorgd door Tania Kross en Henk Meutgeert, die het Rotterdam Symphonix Jazz Orchestra dirigeerde.

De avond werd geopend door Brigitte Kaandorp die zich presenteerde als finaliste van de Prix du Port met haar geheel eigen versie van Die Walk ¼re, van Richard Wagner in een arrangement van Willem Friede. Kaandorp neemt daarbij alle rollen op zich en dat is met de wisselingen van hoofddeksels beslist geen eenvoudige zaak. Wel zit door de luchtigheid van deze opening de stemming in de zaal er meteen in. En dan is het de beurt aan de vijf èchte finalisten.

Erminia Fernandez Cordoba is geboren in Argentinië en naar Codart gekomen vanwege de latinafdeling. Ze zingt, begeleid door haar trio, een aantal gepassioneerde latinnummers en laat zien dat ze zo jong als ze is toch haar eigen stijl in de muziek aan het ontwikkelen is: melancholisch en doorleefd maar toch vol hoop en levenlust. Lees meer Gebruikte Tags: , , , , , , , , , , , , , , , ,

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

19 04 07 - 17:59

Helemaal los bij The Automatic in het Paard

Automatic Automatic Automatic
Door Emiel Goor met foto's van Jeroen van den Ent (klik voor vergroting)
Vrijdag 13/04 Paard van Troje


Een eerste blik om me heen vertelt me dat het publiek wel erg jong is. Of misschien word ik wel oud. De zaal is grotendeels gevuld met kids van rond de 16. De All Star, hét schoeisel van de hippe jeugd, is zo te zien flink verkocht de laatste tijd. Toch ontwaar ik hier en daar ook wat bezoekers die, net als ik, de dertig reeds zijn gepasseerd en even komen kijken wat er momenteel leeft bij de jeugd. Of komen die soms ook voor de muziek?

Vanavond is men voornamelijk naar het Paard gekomen voor The Automatic. Niet voor het voorprogramma Silence Is Sexy. Hoewel ze best lekker klinken, op enthousiasme van het publiek hoeven ze (nog) niet te rekenen. De muziek van het uit Utrecht afkomstige viertal doet nog het meest denken aan het Amerikaanse Interpol. Het zal ook door het uiterlijk en kleding van de mannen komen. Ze dragen namelijk allemaal een nette zwarte broek en dito overhemd met een stropdas, om de vergelijking met eerder genoemde band compleet te maken. Een half uur, dan is hun show over en begint het ombouwen van het podium voor de hoofdact. Lees meer Gebruikte Tags: , , , , , ,

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

19 04 07 - 10:52

Joan Armatrading nog lang niet uitgerangeerd

Joan Armatrading Joan Armatrading Joan Armatrading
Door Aukje met foto's Management JA (klik voor groter)
Gezien in Paradiso 16 april 2007


Als de 56-jarige eclectisch singer/songwriter Joan Armatrading het podium betreedt, krijgt ze zonder ook maar een noot te hebben gespeeld een lang en warm applaus. Glunderend blijft ze staan, de tijd nemend om het applaus in ontvangst te nemen. Het is tonend voor het verdere verloop van de avond, waarin het publiek haar onvoorwaardelijk in haar armen sluit, en Joan op een vertederende manier met het publiek communiceert.

Joan Armatrading draait al sinds 1972 mee in de muziekindustrie. Vooral in de jaren ’80 scoorde ze hits met ‘All the way from America’, ‘Drop the pilot’ en ‘Me myself I’. De publieksfavorieten passeren allemaal de revue deze avond. Maar ook het prachtige ‘Cool Blue Stole My Heart’, dat ze in Amsterdam schreef, en de wonderschone ballad ‘Willow’ scoren hoog bij het publiek, dat uitbundig meezingt. Joan uit haar waardering door haar microfoon én de spots op het publiek te richten, waardoor er voor beide partijen een bijzonder moment onstaat. Maar eigenlijk is het anderhalf durende concert een aanschakeling van bijzondere momenten, dat al begon bij het uitzinnige applaus aan het begin. Wat gebeurde er nog meer? Lees meer Gebruikte Tags:

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

18 04 07 - 16:40

Daniel Johnston en de duivel in het Paard

Daniel Johnston Daniel Johnston Daniel Johnston
Door Emiel Goor met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
15 April 2007 “ Paard van Troje


Begin 2005 verscheen de documentaire ‘The Devil and Daniel Johnston’. Hierin maken we kennis met de manisch depressieve Johnston. We zien een man van 45, inwonend bij zijn ouders en zichtbaar labiel. Zo op het eerste oog snap je eigenlijk niet waarom bands als Sonic Youth en Butthole Surfers hem op handen dragen. Kurt Cobain werd zelfs regelmatig in een Daniel Johnston t-shirt gefotografeerd.
Voordat hij in 1985 dankzij MTV ontdekt werd, nam Johnston, thuis in zijn woonplaats Austin in Texas, ontelbaar veel cassettes op. Deze cassettes waarop hij zingt, ondersteunt door zijn eenvoudige gitaar- of pianospel, werden een gewild item in hippe platenzaken door heel Amerika. Na wat releases op een indie label tekende Johnston bij het grote Atlantic. De druk van het presteren werd hem echter te veel en hij raakte in een diepe depressie. Hij werd vijandig, dacht dat de duivel het om hem gemunt had en was totaal onhandelbaar. Dankzij een juiste mix van medicijnen stabiliseerde zijn conditie de laatste jaren weer enigszins.

Het is eigenlijk een wonder dat de man vanavond hier in het Paard op het podium staat. Zijn fans en bewonderaars moeten echter nog even geduld hebben. Eerst is er muziek van het Nederlandse Smutfish. De op Amerikaanse leest geschoeide country-blues wordt in de zaal losgelaten en vindt hier en daar wel wat gehoor, maar wordt door het overgrote deel van het publiek matjes ontvangen. Misschien dat iedereen nog even moet bijkomen van het loungen, er zijn namelijk her en der in de zaal wat zitzakken en bankjes neergezet. Gaandeweg het optreden weet de band het publiek toch wat naar zich toe te trekken en kunnen ze na het laaste nummer rekenen op een luid applaus. Lees meer Gebruikte Tags: , ,

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

09 04 07 - 10:33

Veel en vrolijke lalala’s van The Shins in uitverkocht Paradiso

The Shins The Shins The Shins
Door Aukje met foto's van Joachim Becker (met dank aan soundslike.be)
Gezien op 5 april in Paradiso. Klik foto's voor vergroting.


The Shins komen uit Albuquerque, New Mexico en zijn ontstaan rondom singer/songwriter James Mercer. In 2001 brengen zij hun eerste cd ‘Oh, Inverted World’ uit, waarvan de nummers ‘New Slang’ en ‘Caring is Creepy’ gebruikt worden voor de film ‘Garden State’. Het geeft de band een goede zet in de richting van succes en zorgt voor bekendheid in het collegecircuit, waardoor nieuwe optredens volgen. Aangezien James Mercer tijdens het toeren niet schrijft, duurt het drie jaar voor de nieuwe cd ‘Wincing the Night Away’ wordt uitgebracht. Op de enalaatste dag van hun Europese tournee presenteren zij hun nieuwe album in een uitverkocht Paradiso.

Ze starten hun optreden met het eerste nummer van deze cd, het prachtige ‘Sleeping Lessons’. Een nummer dat rustig en mysterieus begint, maar halverwege speelt de band op volle sterkte. Een lekkere opwarmer. Bij de volgende nummers is het mysterieuze verdwenen, al maakt James Mercer altijd gebruik van meerdere lagen in zijn muziek.
Die meerdere lagen zorgen ervoor dat de vier-koppige band met meerdere mensen op het podium staat. Er is een toetsenist die ook (akoestisch) gitaar speelt, af en toe verschijnt een zangeres met haar tamboerijn en bij het laatste nummer mag een langharige headbanger op een koebel slaan. Ook onderling wisselen de bandleden van instrument. De gitarist en bassist blijken allebei elkaars instrument te kunnen bespelen en de gitarist hangt daarbij ook af en toe de toetsenist uit. Lees meer Gebruikte Tags: ,

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

30 03 07 - 01:00

Bryan Ferry rockt als vanouds

Bryan Ferry Bryan Ferry Bryan Ferry
Tekst en beeld van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Bryan Ferry heeft enkele weken geleden een nieuwe cd uitgebracht, Dylanesque. De titel verklapt al een beetje dat het om songs van Bob Dylan gaat. Ferry heeft in het verleden vaak covers uitgebracht en voor zijn laatste werk heeft hij Dylon songs in een nieuw jasje gestoken. Mede door deze cd was het tijd voor een Europese tour en op 27 maart gaf hij een concert in de Heineken Music Hall.
Even na 9 uur komt een fit en energiek ogende, uiteraard in strak gesneden maatkostuum Bryan Ferry het podium op en zet in met The ‘In’ Crowd. Het valt gelijk op dat zijn stem met de jaren gegroeid is en zo mogelijk nog voller is geworden. Verrassend is dat hij diverse keren deze avond een mondharmonica tevoorschijn haalt en hierdoor de songs nog meer laat spreken. Het is een plezier om hem live te zien optreden, vooral in HMH, die bekend staat om de goede akoestiek.

Het concert was aangekondigd als zitconcert en er waren stoelen opgesteld in de zaal. Dat bleek vrij overbodig want tijdens het eerste nummer was iedereen al gaan staan en in mum van tijd was iedereen naar voren gelopen. Vanaf het eerste moment zat de sfeer er goed in en naarmate de show vorderde werd het een klein feestje. Lees meer Gebruikte Tags:

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

28 03 07 - 08:28

Geslaagde eerste editie Classics in Rock

Classics in Rock Classics in Rock Classics in Rock
Door Serge Julien met foto's van Maarten Grootendorst (klik voor vergroting)

Na een half jaar uitstel heeft dan eindelijk het Classics in Rock evenement plaatsgevonden in de Rotterdamse poptempel Ahoy. Bedoeling is dat dit een jaarlijks terugkerend evenement gaat worden. Getuige de eerste editie zou dat moeten lukken. Hoewel Ahoy niet tot de nok toe gevuld is schijnt het wel uitverkocht te zijn, wat erop kan duiden dat niet het maximum aantal van een dikke 10.000 plaatsen in de verkoop is gegaan. Voor de arena heeft dat als voordeel dat je niet dicht op elkaar gedrukt staat en dat er ruimte is om te kunnen bewegen en te lopen.

De eerste blikvanger van de avond is het niet geringe podium dat is opgebouwd uit drie plateaus: op het laagste plateau speelt de band terwijl op de twee hoger gelegen niveaus plaats is ingeruimd voor een heus orkest. Even lijkt het erop dat een soort van Night of the Proms gehalte zal ontstaan maar gedurende de show blijkt dit onterecht te zijn. Achter het podium hangt een groot rond scherm dat doet denken aan dat van Pink Floyd waar gedurende de hele show beelden op zijn te zien van wat er op het podium gebeurt. Een best indrukwekkend uiterlijk om naar te kijken. Lees meer Gebruikte Tags: , , , , , , , , , , , ,

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

25 03 07 - 10:58

Classics in Rock, de rehearsal

Classic in Rock, de rehearsal Classic in Rock, de rehearsal Classic in Rock, de rehearsal
Tekst en beeld van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Op vrijdag 23 maart zal Ahoy op zijn grondvesten trillen. Dan wordt de Europese tour van Classics in Rock afgetrapt. Ondergetekende heeft alvast een smakelijk voorproefje gekregen van het spektakel tijdens de ‘secret gig’, die plaatsvond in Estrado in Harderwijk.

Op woensdag had de SAS band al 3 dagen gerepeteerd met muzikanten die op het podium van Ahoy zullen gaan schitteren. Ze vonden de tijd rijp om hier een selecte groep publiek uit te nodigen om deze te laten meegenieten. Deze groep bestond voornamelijk uit winnaars van de prijsvragen die in de diverse media de afgelopen weken verschenen waren. Er werd van tevoren nog eens uitgelegd dat het een repetitie was en als iets niet goed was kon het gebeuren dat het overgedaan werd. Het overdoen viel reuze mee en je kreeg daardoor nog meer het idee dat je getuige was van iets unieks. Uiteraard was woensdag niet de hele bezetting van het grote spektakel naar Estrado afgereisd. Het was niet de bedoeling van de organisatie dat er teveel verklapt zou worden van het uiteindelijke concert en nog meer muzikanten hadden echt niet meer op het podium gepast. Lees meer

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

22 03 07 - 12:55

Marc Ribot’s Ceramic Dog: 'prachtige pokkeherrie’

Marc Ribot Marc Ribot Marc Ribot
Tekst en beeld van Hans Frederiks (klik voor vergroting)

Marc Ribot is bij bekend van zijn werk met Tom Waits (op onder andere Rain Dogs), waar hij - naast Waits’ gruizige stem - ook gruizig gitaar speelt. Verder speelde hij onder andere met Elvis Costello en speelde hij jazz met John Zorn. Hij schreef ook muziek voor de laatste film van Martin Scorcese, The Departed en werkte mee aan Walk the Line, de film over Johnny Cash. Met de cd ‘Marc Ribot Y Los Cubanos Postizos’ bracht hij een eerbewijs aan Arsenio Rodriguez (1911-1972), de blinde Cubaanse componist. Het werd Cubaanse muziek met dat gemeen klinkende Ribot-accent, een scherp randje aan de melodieën. Zijn trio Ceramic Dog is echter compleet andere koek dan de melodische Cubaanse muziek van Los Cubanos Postizos. In Ceramic Dog speelt hij ronduit gemene, improvisatie muziek.

Ribot beschrijft deze band zelf op MySpace als een free, punk, funk, experimenteel, psychedelisch, postelektronisch collectief. De band bestaat verder uit twee jonge musici uit de New Yorkse en Californische underground improvisatie en experimentele rockscene. Shahzad Ismaily (van Two Foot Yard, Secret Chiefs 3) op bas/elektronica en Ches Smith (van Good for Cows, Trevor Dunn's Trio-Convulsant, Ben Goldberg) op drums/elektronica. Volgens Ribot is Ceramic Dog geen ‘project’ maar een echte band! Lees meer Gebruikte Tags: , , , ,

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

22 03 07 - 00:35

Gala van het Nederlandse Lied

Des'ray Peter Koelewijn met zijn prijs Helmut Lotti
Door Ester Dijkema met foto's van Hans Snijder (klik voor vergroting)

In een sfeervol en bijna uitverkocht theater Carré in Amsterdam werd op zondag 18 maart j.l. het Radio 2 Gala van het Nederlandse Lied gehouden. Tien jaar geleden werd de eerste Radio Twee Zendtijdprijs uitgereikt aan Boudewijn de Groot en deze keer viel de eer te beurt aan Peter Koelewijn.

Zoals te doen gebruikelijk trad een aantal artiesten op die het werk van de prijswinnaar vertolkten. Deze keer zongen de optredende artiesten niet alleen werk van Peter Koelewijn, maar brachten ze ook een nummer uit hun eigen repertoire ten gehore.
Onder begeleiding van het Metropole Orkest o.l.v. Arjan Tien trad een keur van artiesten op van Dik Hout, Anita Meijer, Bastiaan Ragas en George Kooymans. Verrassing van de avond was het optreden van de kinderen van Peter Koelewijn: zoon Joep zong “De Wolf” en Kim Koelewijn zong “Ik kan je missen”. Lees meer Gebruikte Tags: , ,