Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

06 05 06 - 13:07

Zware metalen van Fear Factory, Misery Index & In-Quest

Door Floris de Moel met foto's van Ellen van Geel (klik voor groter)

Na de zomerse klanken van La Kinky Beat van gisteren, vanavond in 013 iets heel anders. De zware metalen van Fear Factory en consorten. Wij arriveerden net na acht uur, de grote zaal was al aardig gevuld en de eerste band In-Quest was net begonnen.

In-Quest
De Belgische band In-Quest had de eer om de avond te openen (zie eerste strip foto's). De zaal was al aardig vol aan het lopen en de vijf heren wisten met hun Death Metal het publiek al aardig warm te krijgen. De nummers zijn zwaar, strakke rifs, dubbele bas-drums met daar doorheen dromerige, psychedelische, melodieuze gitaarpartijen van de tweede gitarist. Hierdoor verveelde de muziek mij geen moment. Aangevuld met een aangename zware grunt stem was het plaatje compleet. Een aangename set van een half uur waarin de heren op mij een goede indruk hebben gemaakt. Vooral de afsluiter, een traag en zwaar nummer, wist mij en het aanwezige publiek te boeien. Lees meer

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

05 05 06 - 01:00

Energieke 'rock mestizo' van La Kinky Beat

Door Floris de Moel met foto's van Ellen van Geel (klik voor vergroting)

Op woensdag avond drie mei, één van de eerste zonnige dagen van dit jaar, een lekkere 25 graden en een heerlijk avond zonnetje, fietste wij naar 013 voor een zomers en zonnig concert van La Kinky Beat. Misschien door het weer maar zo tegen 21:00 h, de tijd dat het concert gepland stond was er nog maar een handje vol mensen in de kleine zaal aanwezig. Maar ook de muzikanten maakte nog geen aanstalten om te beginnen, zij liepen in het café rond en kletsten hier en daar met de aanwezige gasten. Muzikaal werden de gasten door een DJ al in de sfeer gebracht met heerlijke zomerse muziek, van Ska en Reggae naar Mariacchi en Salsa Lees meer

Onderwerp: TONEEL, MUZIEK

03 05 06 - 13:20

Lucy in the sky: herkenbaar en aangrijpend

Door Mieke Kreunen

Als de lichten dimmen in de kleine zaal van het Theater aan het Spui nemen eerst musici Corrie van Binsbergen en Naomi Sato plaats op het podium even later gevolgd door actrice/theatermaker Yolande Bertsch die de ontmoeting van haar vader en haar moeder uitbeeldt met een wajangpop die haar vader voor moet stellen. Terwijl ze aan het vertellen is komt ook zangeres/componist/beeldend kunstenaar Frédérique Spigt het toneel op en pakt een verhaal van Yolande over een kip over, door in een geheel andere context 'Tante Pietje' te berde te brengen die altijd Zwarte Kip-advocaat nuttigde toen zij opgroeide in Rotterdam. Dat begin tekent de voorstelling: twee zussen die ieder van uit een eigen invalshoek en met een eigen beleving het verleden vorm geven. Hoewel beide zussen dezelfde moeder delen zijn er grote verschillen in achtergrond. Yolande's wortels liggen meer in Indonesië waar moeder Lucy haar eerste man leerde kennen. Frédérique komt uit een later huwelijk toen Lucy van haar eerste echtgenoot gescheiden was en in Nederland met een Nederlandse man trouwde.

Lees meer

Onderwerp: POP-ROCK, MUZIEK, FESTIVAL

27 04 06 - 15:20

Koninginnedagen en -nachten

Foto's Mieke Kreunen (klik voor groter)

Het Koninginnefeest duurt dit jaar maar liefst drie dagen want op vrijdagavond begint het al in verschillende plaatsen met de Koninginnenacht. Hieronder een aantal steden op een rijtje waar muzikaal van alles te beleven en te beluisteren valt:

• In Den Haag treden o.a. DJ Maestro, Kraak & Smaak, Opgezwolle, Pete Philly & Perquisite en Van Dik Hout op in de KoninginneNach.
• In Amsterdam zullen op Koninginnedag op het Museumplein o.a. Jamie Cullum, Anouk, Lange Frans en Baas B, Toppers (Geer, Goor en René), Di-Rect, Rafaëlla en DJ Tiesto optreden.
• In Rotterdam zullen op de KoninginneDance ondermeer DJ Fountain, Laidback Luke, Lucien Foort, en Miss Monica opteden. Kijk hier voor meer info.
• In Arnhem zullen op vrijdag De Dijk, Green Hornet en Ankerkover optreden en op zaterdag kun je er Enge Buren, Relax, Lange Frans en Baas B en De Sjonnies zien. Kijk hier voor meer info.
• In Bakel zijn Di-Rect, Immitalica en Lijn 7 te zien op Koninginnerock.
• In Kerkrade hebben ze Queensrock en daar spelen A Purple Tale, Crimson Falls, Hatesphere, Left en Stormrider.
• In Den Helder treden tijdens het Crossover Royale Festival ondermeer Clayborn, Liftid, Skip The Rush en Soda P op.
• In Kampen noemen ze het Beatricks Festival en dat wordt dit jaar opgeluisterd door J-Stars, BeerBong, Drunk Tank en Remones.
• In Delft tot slot is het Orange Sun Festival waar je onder andere Mala Vita, Ska-D-Lite, Bungo Express en Think of One kunt zien.

Voor een totaaloverzicht van de uitgaangsmogelijkheden tijdens de Koninginnedag & nacht kun je hier kijken.

Onderwerp: MUZIEK, PODIUM FOTO

27 04 06 - 01:34

Skin nog op zoek naar de juiste vorm

Tekst en foto's Berbera van den Hoek (klik foto's voor vergroting)

De bezoekers van een uitverkocht Paradiso die vanaf half 8 de zaal binnenkwamen
werden gelijk in de stemming gebracht door de Nederlands band Absent Minded. Ze hadden een frisse, afwisselende set met stevige rock en wat meer melodieuze nummers. Hieruit blijkt de veelzijdigheid van de band. Ze sloten af met hun nieuwe single ‘Start Over’. Absent Minded is een Nederlands band die al een tijdje aan de weg timmert Ze hebben meegedaan aan het programma de kweekvijver op TMF. Hiervoor werd een clip opgenomen voor de single ‘Start Over’. Deze wordt in april elk uur uitgezonden op TMF. Hun debuutalbum ‘The Colour Between Black and White’ komt begin mei uit.

Hierna werd het podium omgebouwd en om even voor negen kwam Skin met haar band het podium op. Skin is een energieke performer, met veel charisma. Zij hoort thuis op het podium. Vanaf het moment dat de eerste tonen gespeeld worden zit de vaart erin. Zoals we van haar gewend zijn rent en springt zij het hele podium over. Tijdens het rennen heeft zij veel contact met het publiek. Haar solowerk wordt afgewisseld met ouder werk van Skunk Anansie. De band om haar heen is goed op elkaar ingespeeld. Het is erg jammer dat ze maar af en toe de gelegenheid krijgen individueel iets van zich te laten zien en horen. De spotlights zijn gedurende het hele concert vrijwel alleen op Skin gericht. Ze begon met werk van ‘Fake Chemical State’. Vooral ‘She’s On’ en ‘I Don’t Need a Reason’ sprongen eruit. Hierna zat de stemming er goed in en was het publiek klaar om zich door Skin voortreffelijk te laten bespelen tijdens het uit Skunk Anansie periode bekende ‘All I Want’. Het leek alsof het overvolle Paradiso hierop zat te wachten en ging volledig los. Deze stemming bleef nog even hangen toen ze ‘Hedonism’ ten gehore bracht. Het fantastische ‘Sun On Your Face’ van haar laatste cd bracht de zaal weer terug op de grond. Dat was tevens de aanzet naar de toegiften. Na een briljante uitvoering van ‘Purple’ werd ‘I Can Dream’ de afsluiter. Met de uitvoering van het laatste nummer liet Skin zien dat ze op het podium thuishoort. Helaas was het na deze toegift pas 10 uur maar het feest was al afgelopen.



Op haar nieuwe album wil Skin een nieuwe weg inslaan. De teksten op ‘Fake Chemical State’ zijn positiever en rustiger dan wat ze in het verleden schreef. Ze wil hiermee voorgoed afrekenen met haar Skunk Anansie verleden. Tijdens de show lijkt het op bepaalde momenten alsof ze nog zoekende is naar een vorm. Dit blijkt ook wel uit het feit dat ze toch nog wel wat oud werk de revue liet passeren. Met haar solo albums heeft ze genoeg materiaal om een avond mee te vullen. Bij ‘Purple’ liet ze blijken dat ze wel die balans gevonden had. Dit was het hoogtepunt van de show. De begeleiding kwam van een akoestische gitaar en Skin bracht het krachtig maar toch ingetogen. Ze heeft genoeg charisma om dat te kunnen dragen zonder teniet te doen aan haar podiumcapaciteiten. In haar nieuwe werk zitten meer songs die van deze setting zouden kunnen profiteren.

Skin - website
Absent Minded - website

CD kopen?

Fake Chemical State -Gesigneerd-
Skin

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

26 04 06 - 00:35

Smeken en smachten met Mothers Finest

Door Erik Driessen (klik foto's voor vergroting)

Alsof 'Baby Love' zojuist voorgoed de deur heeft dichtgesmeten en ze hem op de knieën smeekt terug te komen. Omdat ze het anders niet overleeft. Zo zingt Joyce Kennedy als ze de instrumenten van Mothers Finest tot zwijgen heeft gebracht en de microfoon werkeloos richting de grond houdt.
Ze heeft de zaal stilgekregen met haar smachtende, smekende en vooral emotionele intermezzo tijdens Baby Love. Zingen zonder versterking. Tranen worden uit de ogen geveegd. Terwijl 'Baby Love' toch echt twee meter verder op het podium staat. Al dertig jaar haar man. Die zal vast niet zomaar weglopen. Hij zou wel gek zijn.

Het zijn de momenten die aantonen dat Mothers Finest geen coverband van haar eigen nummers is geworden. Hoewel sommige leden al aardig richting de zestig glijden, maken ze donderdagavond indruk in de Zwolse poptempel Hedon. Zwaar groovend, onbeschoft hard rockend en heftig funkend staan ze twee uur lang op het podium. Met een wagonlading aan spelplezier. Ze tonen waar de Chili Peppers en Living Colour de mosterd vandaan hebben. Uit de moederschoot van Mothers Finest.

De band combineerde in de jaren zeventig al rock, soul en zelfs disco. Dat leverde vooral door toedoen van Veronica-dj Alfred Lagarde een doorbraak op in Nederland. In eigen land zijn ze nooit echt begrepen. Dit zorgde in de jaren negentig nog voor een album over Black Radio die de muziek van Mothers Finest niet wilde draaien. Inmiddels zijn nog vier bandleden van het eerste uur over. De laatste jaren zijn ze weinig de studio ingeweest, maar momenteel touren ze ter promotie van een livealbum. Plannen voor een nieuw album zijn er wel degelijk. In Zwolle speelt Mothers Finest een aantal nummers die daarop zouden kunnen komen. Ze klinken vertrouwd.

Stralend middelpunt van de rockshow is Kennedy zelf. Het pakje dat ze draagt mag niet al te flatterend zijn, maar niemand zou haar achter in de vijftig schatten. En die leeftijd heeft het podiumbeest toch echt. Krijsen kan ze nog altijd als de beste. En als ze haar scheur opentrekt, kun je maar beter stil zijn. Als mama praat, zwijgen de kinderen.

CD's kopen?

Live At Villa Berg Mother's Finest

Live Mother's Finest

Onderwerp: POP-ROCK, MUZIEK

25 04 06 - 22:12

Kasper van Kooten & band in Beauforthuis

Door Mieke Kreunen

Mijn eerste kennismaking met Kasper van Kooten (anders dan op TV) was tijdens zijn voorstelling 'Lijfspreuk' die we in het najaar van 2004 bezochten. Ik was toen zeer gecharmeerd van de one-man-show van dit jonge multitalent. Later zagen we hem ondermeer op de Uitmarkt met zijn band en afgelopen zondag speelde Kasper van Kooten met zijn band in het Beauforthuis. Van Kooten is al vanaf 1985 bezig met muziek, als drummer in verschillende bands (waaronder Acda en de Munnik) maar later ook als zanger, componist, producent en arrangeur. Vorig jaar kreeg hij een Zilveren Harp voor zijn solo-werk en dan met name voor de cd 'Beter dan de Kopie' en het nummer 'Mooie Blouse'. Live maken Kasper en zijn band vanaf het moment dat ze opkomen een sympathieke indruk en het contact met de zaal is er meteen. Het programma bestaat uit nummers van de drie CD's die tot nu toe verschenen en die voor een belangrijk deel van de hand van Van Kooten zelf zijn. Het programma begint overigens met mooie 'Ik verzon jou zelf', een nummer dat gecomponeerd werd door pianist Arjen Mooijer en ook van gitarist Frank Stukker komen in de loop van de avond nog een aantal composities voorbij. De sfeer zit er snel in in de uitverkochte zaal als het publiek tijdens het nummer '86 over het allereerste popconcert dat de jonge Van Kooten bijwoonde in 1986 (van Prince) gevraagd wordt mee te knippen met de vingers. Verder komen ondermeer 'De ziekte van download', 'Houvast' en 'Ode aan dieren' voorbij maar zelf was ik voor de pauze het meest gecharmeerd van het nummer 'Simpel', een schitterend liedje over een man die soms even weg moet maar niet van zijn geliefde maar van zichzelf. Ik moet wel zeggen dat ik de performance van de band hier en daar wat dunnetjes vond in deze eerste set.

Dat was na de pauze een stuk beter en het leek wel of de band nu helemaal was opgeleefd en warm gedraaid. Een energieke start van de tweede set met het nummer 'Tikki takki', swingde meteen volop. Ook de solo's van de verschillende bandleden leken geïnspireerder en gevarieerder dan in de eerste set. Ik wil hier vooral pianist Arjen Mooijer en saxofonist Tom Beek (foto) noemen die er een paar keer stevig op los soleerden en een jazzy sound inbrachten. Erg mooi blijft het nummer 'Kwart van mijn hart' en het nummer 'Amsterdam, wat ben je mooi madam' is ook een favoriet van mij net als het romantische 'Waar was je nou'. Niet ongenoemd mag blijven dat de band ook één cover speelde namelijk 'Gevangen met u' waarbij het publiek uitgedaagd werd het oorspronkelijke nummer te raden en een CD te verdienen ('Stuck in the middle with you' van Stealers Wheel). Het optreden werd (natuurlijk zou ik bijna zeggen) afgesloten met de toegift 'Mooie bloes' waarmee Van Kooten op het nieuwe album een live versie opnam met Lange Frans en Baas B. Na de gebruikelijke flessen wijn, die door het Beauforthuis werden aangeboden aan de bandleden, was het concert ten einde en installeerde Kasper van Kooten zich op het podium met de doos met CD's. Daar nam het publiek echter geen genoegen mee en het vroeg om n ²g een toegift. Met nog maar drie bandleden op het toneel werd besloten het nummer 'Laat me je zien' te doen met een kleine bezetting van piano en sax. Dat was Van Kooten uiteindelijk toch niet genoeg en ook de andere bandleden werden toch maar opgetrommeld om het nummer nog een keer van voren af aan te spelen. Het was zeker een goed besteedde zaterdagavond met een band die de tweede set aanmerkelijk meer body en spirit had dan voor de pauze.

Eind dit jaar zal er een nieuw album 'Zangzaad' verschijnen en daarna gaan Kasper van Kooten en zijn band met een gelijknamige concerttour door de theaters in Nederland en Vlaanderen, startend vanaf Februari 2007. Wil je even wat horen dan staan hier wat "proefjes" van een aantal nummers. Als je deze nummers afspeelt krijg je de optie de gehele nummers aan te schaffen op CD kwaliteit. Overigens is ook het tweede theaterprogramma 'Geestdrift', dat overal lovende recensies krijgt, nog te zien in het theater. Kijk hier voor de speellijst. Opstelling Kasper van Kooten - zang website Xander Buvelot - bas Arjen Mooijer - toetsen Frank Stukker - gitaar Tom Beek - saxofoon website Hans van den Hurk - drums CD kopen?

Kasper Van Kooten" >
Live
Kasper Van Kooten

Onderwerp: TONEEL, MUZIEK

24 04 06 - 00:12

Brel 2 “ Toneelgroep Oostpool & Jeroen Willems

Door Marieke van Soest met foto's van Antoinette Mooij (klik voor vergroting)
Zaantheater Zaandam, 22 april 2006

Doodstil wordt het, in het volledig gevulde Zaantheater als de lichten doven. Op het podium staat een pakhuis, waarvan de garagedeuren langzaam opengaan. Erachter en groot beeldscherm, waarop een man zichtbaar is, die langzaam naar voren loopt. Pas na enige tijd wordt duidelijk, dat de beelden live-opnamen zijn van wat er op het podium gebeurt. Vanuit de coulissen komt een oude man het podium opgelopen. De stilte houdt aan, terwijl hij langzaam naar de andere kant van het podium loopt. Dan een voorzichtig gelach.
Het beeld op het scherm staat nu stil, toont alleen de lege coulissen. De oude Brel begint zijn verhaal. Hij geeft aan dat hij gelukkig over een goede gezondheid beschikt. Gelach in de zaal. Hij vertelt verder. Over hoe hij dit ziet, zijn vrolijke kant. Daarna is hij ook wel eens wat depressief, maar ja&hellip Hij vertelt over het nut van zijn uitrusting. Hij draagt een klimgordel, haken, een paard onder zijn arm. Onder het vertellen wordt het paard uitgepakt, geblinddoekt. Om het nut te kunnen begrijpen, is het nodig zijn visie te kennen. Ieder mens zou kunnen sterven na zijn zestiende. Dan hij heeft geen dromen meer. Hij kent ze nog wel, maar heeft ze begraven. ‘Ik ken wel een miljoen mensen die een boek willen schrijven. Ze doen het niet, nu hebben ze het te druk: ze verkopen bretels. Maar over 2 jaar&hellip’Vraag je het tegen die tijd, dan hebben ze het druk met andere zaken, het boek moet nu meer worden gezien als symbool.
De monoloog houdt aan, over zijn kijk op het leven. ’De eenzaamheid is niet erg, alleen het gemis van mensen die je begrijpen’.
Tijdens het verhaal zie je op het beeldscherm opnamen gemaakt op dit moment, afgewisseld met beelden uit het verleden “ optredens, fans. De oude Brel zwaait met een zakdoek, de zaal op het scherm zwaait terug. Door een wolk van zakdoekjes staat ineens de jonge Brel op het podium, ondersteunt door slagwerk, bas, piano en accordeon.

Hij bezingt zijn liefde voor Madeleine. Hij wacht haar op met bloemen, voor de bioscoop. Ze komt niet. De bioscoop gaat uit, de snackbar dicht, de laatste bus gaat, het boeket wordt weggegooid, maar hij blijft wachten, blijft hopen. Tijdens het lied hoor je, voel je de veranderende emoties. De verliefdheid, de onrust als ze wegblijft, de berusting - ze komt toch niet - en dan de hartstochtelijke vastberadenheid: morgen!
Ook in het volgende nummer beleef je de emoties mee. De opzwepende uitleving van zijn sexuele fantasiën: wereldwijd neemt hij de vrouwen “ vol, volledig. En dan de ontluisterende werkelijkheid, daar ligt hij, in Knokke, ‘met zijn pik in het zand’.
Het is het totaal, dat de hele zaal weet te boeien. De zang, de beleving van Jeroen Willems. De muziek, soms heel minimaal aanwezig. Een piano, die om de stem van Willems heen tingelt, samen met een dromerige accordeon. Of alleen een bluesy bas, met de sussende brushes van het slagwerk en wat percussie. Met de toenemende intensiteit van de emotie, zwelt ook de muziek aan, om waar nodig weer af te nemen, moeiteloos, vloeiend.
De teksten zijn allemaal in het Nederlands. Dit maakt dat ook de inhoud van de nummers goed te volgen is. Veel vertalingen zijn van Ernst van Altena, andere vertalingen zijn van Rob Klinkenbergen en Peer Wittenbols. Sommige bestaande vertalingen zijn iets aangepast, zodat de scherpe klanken uit de originele teksten van Brel in de vertaling terug te horen zijn. Ook woorden hebben de lading die Brel ze meegeeft: schoonmama en ‘schoneschijnpapa’ of de ‘knoflookstankstem’ van die altijd-dronken gluiper. Getracht is in de vertalingen zoveel mogelijk het originele beeld weer te geven anno nu, zoals in de vertaling van Orly : ‘Schiphol op zondag, Borsato aan of uit’.

De nummers volgen elkaar onafgebroken op: JoJo, Nuchter, Mathilde, Fernand en Laat me niet alleen. Prachtig vond ik de vertaling van Vesoul:’Jij wilde naar Den Haag, we gingen naar Den Haag/ Jij wilde naar Breda, we gingen naar Breda’. Het tongbrekende tempo waarin dit gezongen wordt geeft prachtig de oplopende irritatie weer. Wie volgt, Fanette, de dronken man. Ineens was daar het einde.
Het al die tijd ademloos volgende publiek bracht direct een staande ovatie. Een toegift volgde. ‘Natuurlijk’, mompelde een man voor me instemmend. Iedereen zat er direct klaar voor. Nog 3 nummers werden gespeeld, waaronder het bekende ‘Amsterdam’. Toen zat het erop.

Het publiek was er nog niet klaar mee. De CD’s vonden gretig aftrek, handtekeningen werd uitgedeeld. Mensen bleven voor mij ongekend lang nababbelen in de lobby. ‘Ik vind hem geweldig’, zuchtte een vrouw verzaligd, toen ze na een gesprekje met Jeroen Willems met gesigneerde CD weer vertrok. ‘Geweldig toch, kunnen acteren en dan ook nog zo kunnen zingen’, vond een ander. Ook de muzikanten werden in de lof betrokken.

Op mijn vraag, of er een speciale reden is, om tweemaal voor Brel te kiezen, keek hij mij stomverbaasd aan. ‘Ik was nog lang niet op die rol uitgekeken’, is zijn spontane reactie. Logisch! Van wat ik vanavond heb gezien, kan dat ook niet anders. Eigenlijk kan ik alleen maar hopen, dat hij nog steeds niet op de rol is uitgekeken “ dat biedt uitzicht op de mogelijkheid dit nog een keer te kunnen beleven. Brel 2 is nog tot 29 april te zien.
Kijk hier voor data en plaatsen.

Toneelgroep Oostpool - website

Line-up
Jeroen Willems - spel en zang
Leo Bouwmeester - piano
Oleg Fateev - accordeon
Peter Bjørnild/ Dion Nijland - bas
Victor de Boo - Slagwerk

Klik op de link hieronder voor de CD
Zingt Jacques Brel
Jeroen Willems