Onderwerp: MULTIMEDIA, FESTIVAL, TONEEL
07 06 06 - 13:48
Nieuwe Grond - Internationaal kunstenfestival
Fotomateriaal via Festival Nieuwe Grond
Landgoed De Horst in Driebergen is van donderdag 8 juni tot en met zondag 11 juni ontmoetingsplek voor een nieuwe generatie Europese theatermakers en kunstenaars. In een omgeving van 23 hectaren groen ontmoeten zij elkaar en het publiek, wisselen ideeën uit en presenteren zich in een tentoonstelling, met voorstellingen, performances en multimedia presentaties.
Lees meer
Onderwerp: TONEEL
02 06 06 - 00:49
Chopin?
Door Marieke van Soest met foto's van Stephan van Hesteren
Bellevue Amsterdam, 30 Mei 2006 (extra voorstelling)
Verrassend. De zitplaatsen in Bellevue lopen door tot aan het podium. Wie de zaal inloopt, staat op het podium. De hoofdrolspelers staan er wat te praten. Met een knikje begroeten ze de nieuwkomers. Het geeft direct een gevoel van nabijheid, persoonlijke betrokkenheid.
Als alle bezoekers zitten, dimmen de zaallichten dimmen wat, maar het publiek blijft zichtbaar. Yvonne van den Hurk neemt het publiek mee naar de nacht dat Chopin overleed. ‘Stel je voor&hellip’ Ze beschrijft George Sand, hoe men haar bekijkt en met haar omgaat. Ze vertelt over Chopin, een muzikaal genie. Alexander Drozdov begint te spelen. Prachtig!
George Sand vertelt verder. Over de gebeurtenissen na zijn overlijden. Haar bezoek aan zijn huis. De deur wordt dicht gesmeten, ze kan geen afscheid nemen: ze is niet welkom. Vas-t-en!
Muziek.
Lees meer
Onderwerp: JAZZ, WERELDMUZIEK, MUZIEK
01 06 06 - 00:10
Les trois jours: Les Métamorphoses & Compagnie des musiques Ouïr
Door Liesbeth Beeftink met foto’s van Jan Luursema (klik voor vergroting)
Gezien op donderdag 11 mei. Foto's hierboven Les Métamorphoses.
Tijdens Les Trois Jours, de Groningse jazzdriedaagse in Grand Theatre, is dit jaar speciale aandacht voor jazz met Franse toon en slag. Het muzikantencollectief Les Métamorphoses bestaat uit zes mannen, Fransen en Nederlanders. Ze traden eind maart voor het eerst op tijdens het Grenoble Jazzfestival en vielen daar op. De festivalbrochure belooft ons originele en kristalheldere composities. Dit neem ik direct voor waar aan als ik de naam Oene van Geel zie staan in de bezetting.
Lees meer
Onderwerp: DE PARADE, NIEUWS
31 05 06 - 14:11
OCOBAR & DANIEL BOISSEVAIN SPELEN NUVOLARI!
NUVOLARI! is een tragikomische muziektheatervoorstelling in een meeslepend tempo, met de geur van verbrand rubber en benzinedamp, over de snelste man die ooit geleefd heeft: de Italiaanse autocoureur Tazio Nuvolari.
Lees meer
Onderwerp: WERELDMUZIEK, MUZIEK
31 05 06 - 09:50
Charmante bandieten sluiten Gipsy Festival spetterend af
Door Mieke Kreunen
Omdat het dit keer de tiende aflevering was van het Gipsy Festival was er reden voor een feestje dat werd gevierd met een uitbundig optreden van een bijzonder gezelschap muzikanten uit het minuscule Roemeense dorpje Clejani: Taraf de Haïdouks oftewel de charmante bandieten. Deze band, die bestaat uit een groot aantal spelers en zangers, in leeftijd variërend tussen de 20 en de 80 jaar, wordt door sommigen wel de beste zigeunerband ter wereld genoemd. In 1990 werd de band ontdekt door een Belgisch duo - Stéphane Karo en Michel Winter - die Taraf meteen naar België haalden voor een aantal optredens. Sindsdien toeren de twaalf 'lautari' (traditionele muzikanten) door de hele wereld en overal waar ze komen is hun optreden een klaterend succes. Ze traden onder andere op met Yehudi Menuhin en op prominenten festivals zoals Roskile en WOMAD. De verwachtingen waren dus hoog gespannen.
Terwijl de band aan het opbouwen en het stemmen was op het hoofdpodium, konden we dit bijzondere gezelschap van dichtbij bekijken. We vallen meteen voor de stralende glimlach van de oudste violist die daarmee een rij schitterende gouden tanden laat zien en bewonderen de looks van de twee violisten wiens uiterlijk zo in een ouderwetse Hollywoodfilm zou passen. Dat sterallures deze groep vreemd zijn blijkt wel uit het feit dat niet veel geld is besteed aan glossy instrumenten. We zagen een accordeon die zeker de leeftijd moet hebben gehad van de muzikant die hem bespeelde (een ruime veertiger) en ook de cimbalon was bepaald geen luxe of nieuw exemplaar. Geen uiterlijke schijn bij deze twaalf bandieten maar wel veel charme.
Als de muzikanten eenmaal beginnen te spelen dan raken al dat soort waarneming al snel op de achtergrond en raak je onmiddellijk meegesleept. Met een opzwepende en virtuoze aftrap zit de stemming er meteen in en staat het hele publiek te swingen en te dansen. Als bij het volgende nummer van achter van het podium af de oudste bandiet naar voren loopt om zijn gepassioneerde lied te zingen, staat de Interpolistuin op zijn kop. Wat een fantastisch feest en wat een geweldig uitstraling hebben deze muzikanten. En niet alleen dat maar het zijn stuk voor stuk virtuozen op hun instrumenten. Hun muziek is traditionele Roemeense zigeunermuziek waarin de klanken Turkse dansmuziek te horen zijn maar ook de karakteristieke zang die terugvoeren naar de wortels van het zigeunervolk in India. Je krijgt het idee dat de muzikale explosie van de Tarafs zomaar ontstaat en misschien is dat ook wel zo en zit deze muziek de Tarafs gewoon in het bloed, samen met de vrolijkheid en de aanstekelijke sfeer. Muziek met hart en ziel zonder opsmuk maar die direct doorgaat naar de harten van de vele toeschouwers. Trouwens, niet alleen het hart wordt geraakt maar ook de rest van het lijf heeft er moeite mee om stil te blijven en binnen no time staat een dansende swingende menigte de muzikanten toe te juichen en aan te moedigen. Ik word regelmatig geraakt door muziek maar het gebeurt me niet zo vaak dat ik er zo blij van word als van de muziek van de Taraf de Haïdouks. Al browsend op het internet wordt me duidelijk dat ik de enige niet ben die meteen verkocht is bij het meemaken van een optreden van Taraf de Haïdouks en dat velen mij voorgingen. Ik heb ook meteen de speellijst opgezocht om te kijken wanneer ze weer in de buurt zijn. Ook ga ik meteen de DVD bestellen want ik wil hier met regelmaat van genieten. DVD bestellen?
Taraf De Haidouks" >
Taraf De Haidouks - Continuing Adventures +Cd
Taraf De Haidouks
Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK
30 05 06 - 21:21
10e International Gipsy Festival
Tekst en foto's Mieke Kreunen (klik voor groter)
vlnr Natasch Osterkorn, Stochelo & Mozes Rosenberg en Irene Horv ¡thov ¡
Lalla Weiss, die het 10e International Gipsy Festival presenteerde, beloofde het publiek bij de opening 's morgens dat het droog zou blijven de hele dag en ze maakte haar beloofte helemaal waar. Het was overigens niet alleen aan het zonnetje te danken dat het zo aangenaam toeven was in de Interpolistuin in Tilburg waar het festival gehouden werd. De organisatie had gezorgd voor een fantastisch programma waarin muziek de hoofdmoot vormde maar ook de dans niet vergeten werd.
Na de officële opening door burgemeester Ruud Vreeman was het de Russische
Natascha Osterkorn & Gipsy Cola die het spits mocht afbijten. Begeleid door Violist Oleksandr Klimas en gitarist Vadim Koulitskii wist ze de sfeer er meteen in te brengen met haar eigen composities. Er werd dan ook meteen druk gedanst in de ruimte voor het podium. Daarna was op het kleine podium de beurt aan het
Gulo Car uit Brno met hun geweldige zangeres Irene Horv ¡thov ¡. Gulo Car speelt een mix van zigeunermuziek met funky popinvloeden.
Ondertussen was op het hoofdpodium een enorm groot gezelschap bezig zich te prepareren. Op het programma werden ze aangekondigd als de Sinti Big Band, een gelegenheidsformatie samengesteld uit het Rosenberg Trio, de
Paulus Sch ¤fer Gipsy Band, Mozes Rosenberg en The Sinti Sisters. Het Rosenberg Trio is de in binnen- en buitenland bekende zigeunerband waarvan het geluid vooral bepaald wordt door sologitaris
Stochelo Rosenberg in de voetstappen van diens inspirator en grote voorbeeld Django Rheinhard. Stochelo was ook degene die zijn broertje Mozes al van jongs af aan gitaar leerde spelen. Dat Mozes Rosenberg een groot talent is moge wel blijken uit het feit dat hij op 13-jarige leeftijd al op North Sea Jazz stond te spelen met Joe Zawinul. Een uitgebreide set werd gespeeld door de Sinti Big Band waarbij zowel de hele big band als de verschillende bands apart te horen waren met Mozes Rosenberg als vliegende keep.
vlnr Jan LImberger, Tcha Limberger en Paulus Sch ¤fer
Amparo Cortès op het kleine podium hebben we op afstand gehoord en overduidelijk was wel dat het publiek er maar geen genoeg van kon krijgen. Het hoofdpodium was daarna voor de Piotto's, een Belgische zigeunerorkest waarin de familie Limberger de hoofdrol speelt. De vier gebroeders Limberger volgen in de voetsporen van hun vader Piotto die het orkest 60 jaar geleden oprichtte. De Piotto's hadden een aantal gasten uitgenodigd: Koen de Cauter, Fapi Lafertin en Tcha Limberger. Het verhaal gaat dat geen van de Piotto's noten kan lezen maar dat mocht niet verhinderen dat er een wervelende set neer werd gezet met traditionals uit de zigeunermuziek en ook wat meer jazzy nummers.
'Het Servische KAL is de hottest gipsyband uit de suburbs van het Belgrado van nu', zo vertelt het programmaboekje. De band speelt een urban-rock'n'roll benadering van de Balkan Blues. Het is duidelijk dat deze band een hedendaagse stijl van muziek maken neerzet. De etnische achtergrond mag dan eeuwenoud zijn, deze jonge musici laten horen dat zigeunermuziek ook van deze tijd is. KAL is het Roma-woord voor zwart en als ik het goed begrepen heb bedoeld als een soort geuzennaam. De broers Dushan en Dragan Ristic (oprichters van KAL) wilden met hun muziek confronteren maar ook verbinden en hun hedendaagse sound is daarbij een fantastisch middel. In ieder geval ging Tilburg helemaal plat voor deze moderne Serven.
De eer om het festival hierna muzikaal te mogen afsluiten was voor Taraf de Haïdouks maar daar besteden we in een apart artikel aandacht aan.
Hoewel de muziek de hoofdmoot vormde waren er ook twee dansdemonstraties te zien van Trakya Zigeunerdans en van Flamenco Contempora ±eo en in het allerverste hoekje van het festivalterrein vertelde
Gadjo Joe zigeunerverhalen vanaf het trapje van zijn woonwagentje. Hoewel het festival erg druk bezocht was bleef het erg gezellig en gemoedelijk en dat zonder noemenswaardige veiligheidsmaatregelen. Daar kan menig festival nog een voorbeeld aan nemen. Maar misschien is het ook wel de verdienste van het zigeunervolk met zijn rijke traditie dat het zo prettig en relaxt toeging op het festival en dat er letterlijk en figuurlijk ruimte was voor iedereen (ook om te dansen).
CD's kopen?
