Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Jul 2022 Nov 2019 Sep 2019 Aug 2019 Jul 2019 Jun 2019 Jan 2019 Nov 2018 Sep 2018 Aug 2018 Jul 2018 Jun 2018 Apr 2018 Dec 2017 Nov 2017 Sep 2017 Aug 2017 Jul 2017 Jun 2017 Apr 2017 Aug 2016 Jul 2016 Jun 2016 Apr 2016 Mrt 2016 Feb 2016 Dec 2015 Nov 2015 Okt 2015 Sep 2015 Aug 2015 Jul 2015 Jun 2015 Mei 2015 Apr 2015 Mrt 2015 Feb 2015 Jan 2015 Dec 2014 Nov 2014 Okt 2014 Sep 2014 Aug 2014 Jul 2014 Jun 2014 Mei 2014 Apr 2014 Mrt 2014 Feb 2014 Jan 2014 Dec 2013 Nov 2013 Okt 2013 Sep 2013 Aug 2013 Jul 2013 Jun 2013 Mei 2013 Apr 2013 Mrt 2013 Feb 2013 Jan 2013 Dec 2012 Nov 2012 Okt 2012 Sep 2012 Aug 2012 Jul 2012 Jun 2012 Mei 2012 Apr 2012 Mrt 2012 Feb 2012 Jan 2012 Dec 2011 Nov 2011 Okt 2011 Sep 2011 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Apr 2011 Mrt 2011 Feb 2011 Jan 2011 Dec 2010 Nov 2010 Okt 2010 Sep 2010 Aug 2010 Jul 2010 Jun 2010 Mei 2010 Apr 2010 Mrt 2010 Feb 2010 Jan 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Mrt 2009 Feb 2009 Jan 2009 Dec 2008 Nov 2008 Okt 2008 Sep 2008 Aug 2008 Jul 2008 Jun 2008 Mei 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007 Okt 2007 Sep 2007 Aug 2007 Jul 2007 Jun 2007 Mei 2007 Apr 2007 Mrt 2007 Feb 2007 Jan 2007 Dec 2006 Nov 2006 Okt 2006 Sep 2006 Aug 2006 Jul 2006 Jun 2006 Mei 2006 Apr 2006 Mrt 2006 Feb 2006 Jan 2006 Dec 2005 Nov 2005 Okt 2005 Sep 2005 Aug 2005 Jul 2005 Jun 2005


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: JAZZ

28 Augustus 2012

Ontroering voert de boventoon op zaterdag Middelheim

Zara McFarlane Tuur Florizoone Michel Massot
Tekst en beeld: Michiel Fokkema

Tuur Florizoone is accordeonist, pianist en componist die bij het grote publiek bekend werd met zijn soundtrack voor de film 'Aanrijding in Moskou'. Als muzikant laveert hij tussen jazz, folk en wereldmuziek. De 34-jarige Florizoone is een aparte verschijning in de Belgische muziekwereld. Als accordeonspeler is hij al wat een vreemde bijt. Maar hij gebruikt dat instrument wonderwel om zijn wereld vol feestelijke en melancholieke muziek kleur te geven. Hij wordt wel eens de Manu Chao van de Belgische muziek genoemd.

Met Mixtuur verzamelt hij zijn muzikale vrienden uit België en Afrika. Hij maakte een compositie geïnspireerd op het verhaal van de bastaardkinderen voor de herdenking van 50 jaar Congolese onafhankelijkheid. De bastaardkinderen vormen een weggemoffeld deel van de Belgische koloniale geschiedenis. De vergeten kinderen werden meestal uit een blanke vader en een zwarte moeder geboren. Ze kwamen vooral in Belgische adoptiegezinnen terecht, in alle stilte en zonder te weten wie hun ouders waren. In het boek ‘De Bastaards Van De Kolonie’ (Kathleen Ghequière en Sibo Kanobana, 2010) staan pakkende verhalen over hun onverwerkt verdriet.

Een twaalf koppige band met best wel een aparte combinatie van meer gangbare en exotische instrumenten belooft veel. Er ontvouwt zich een kaleidoscoop van ontroerende muziek die recht je hart ingaat afgewisseld met troostrijke klanken en vrolijkheid. Het polyfonsich koor, gestoken in kleurrijke Afrikaans kleding, mogen gerust stemkunstenaressen genoemd worden. De instrumenten mengen wonderwel, ritmes en stijlen wisselen elkaar af, maar wel telkens met een ongekende intensiteit en gevoel. Het publiek is ontroerd, staat te swingen en geeft ze een staande ovatie.

MixTuur MixTuur Paolo Conte

Zara McFarlane is een van de jongste aanwinsten van Gilles Peterson op zijn Brownswood Recordings Label. Vorig jaar bracht ze haar debuut ‘Until Tomorrow’ uit. Vandaag geldt ze als een van de meest beloftevolle figuren binnen de Britse jazzscene. Een zeer jonge band die even nodig heeft om op gang te komen maar dan zeer mooie muziek maken die zeer overtuigend en volwassen klinken. Zara heeft een mooie stem met donkerbruin laag en licht hees hoog. Hoewel ze Nina Simone als haar voornaamste inspiratie noemt, en dat is in de langzamere nummer ook te horen, heeft ze toch ook veel weg van klassieke jazz zangeressen zoals Ella Fitzgerald. Met veel souplesse zingt ze standards, covers en eigen werk. Haar stem is lenig, snel maar altijd goed gearticuleerd. Ook het scatten heeft ze onder de knie.Nu al op zo’n hoog nivo beloofd Zara McFarlane heel veel voor de toekomst.

De 75-jarige Paolo Conte heeft een leven als advocaat (overdag) en jazzmuzikant ('s nachts) achter de rug als hij in 1987 doorbreekt met het nummer 'Max'. In die song bezingt hij een pas overleden vriend. Zijn zwaar, doorrookte stem en zijn treurige, vaak melancholieke teksten worden zijn handelsmerk. Zijn muziek baadt in nostalgie. De barroom is nooit ver weg, al steekt Paolo Conte zijn liefde voor de jazz nooit weg.

Hij was de zoon van een notaris en een telg uit een familie van landeigenaars. Als ukkie kreeg hij al pianoles, samen met zijn broer Giorgio, die ook zanger en liedjesschrijver zou worden. Daarnaast leerde hij de vibrafoon en de kazoo bespelen. Al vrij vlug toonde hij interesse voor de stromingen binnen de jazz. Als student rechten speelde hij vibrafoon in de jazzband Taxi For Five. Pas in de jaren zeventig begint Paolo Conte zelf te zingen en te spelen. Hij was daar zelf niet zo gelukkig mee, maar een producer hoorde het talent van de advocaat en hielp hem op weg. Het eerste studioalbum verscheen in 1974 en heette eenvoudigweg ‘Paolo Conte’. In 1979 werd ‘Un Gelato al Limon’ een grote hit. De wereldwijde doorbraak kwam met ‘Max’. Het album ‘Aguaplano’ was ook in de lage landen een groot succes. Sindsdien is hij blijven opnemen en toeren. Hij bleef vasthouden aan een fijne mengeling van stijlen, altijd ondergedompeld in muzikale nostalgie naar lang vervlogen tijden en naar rokerige, oude cafés. Ook zijn 'Via Con Me' (It’s Wonderful, It’s Wonderful) werd populair.

Conte maakt muziek en teksten van herinneringen, ze is half waar, half gedroomd, ze bevat poëtische fragmenten vol kleuren, beelden en fantasieën.

Zijn liedjes, gezongen met een brommende en mompelende stem, soms sober en dan weer rijk begeleid, spreken velen aan. Conte omringt zich met uitstekende musici, die geregeld mogen schitteren en het wereld van de oude brombeer prachtig tot leven brengen. De man uit Asti, tussen Turijn en Genua, ook wel eens de Italiaanse broer van Tom Waits genoemd, heeft nog niets van zijn flegma en muzikaliteit verloren.De tent zit vol, zodra Paolo begint zit de sfeer er in. Met een grote band en zijn charisma is de tent gelijk plat. Niet verwonderlijke want op de eerste rijen zitten fans die elke lied woordelijk meet kunnen zingen. Paolo is zeker niet de jongste meer maar wel vol energie. Zijn band, die zoals hij zelf zegt allemaal vrienden zijn, speelt uitstekend en ondersteunen de oude meester op een uitstekende wijze.


Gebruikte Tags: , , , ,

=================


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.