Onderwerp: MUZIEK

22 Mei 2011

Intens optreden met donkere schaduw van Al Di Meola

Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek
Gezien: Al Di Meola’s World Sinfonia in het Paard van Troje, Den Haag op 11 mei 2011.

Er bestaat een quote waarvan de auteur onbekend is, die luidt: “Music is what feelings sound like.” Die ‘feelings’ zijn meteen tastbaar tijdens het openingsnummer ‘Siberiana’ van Al Di Meola’s World Sinfonia in het Paard van Troje. Het stuk dat afkomstig is van het nieuwe album ‘Pursuit of Radical Rhapsody’, roept een gevoelig vraag en antwoordspel op waarin Di Meola via de nylon snaren van zijn gitaar de vragen stelt, en antwoorden krijgt van accordeonist Fausto Beccalossi. Het nummer groeit uit tot een turbulent geheel wanneer Di Meola zijn gitaar elektrisch versterkt met effectpedalen en zijn virtuoze maar vooral intense speelwijze demonstreert.

Persoonlijke tragedie
Niemand van de aanwezigen in het publiek wist dat zich vlak voor het optreden een persoonlijke tragedie voor de wereldberoemde gitarist had voorgedaan. Als Di Meola tijdens de eerste concerthelft ‘Michelangelo’s 7th Child’ aankondigt, breekt zijn stem. Hij draagt het nummer op aan zijn vader. Wat blijkt? Een uur eerder heeft de gitarist gehoord dat zijn vader is overleden. Een zichtbaar geëmotioneerde Al Di Meola laat zijn hoofd hangen in de ronde inham van zijn gitaar. Een aantal seconden is het de vraag of hij wel bij machte is om het te spelen. Wat volgt is een bloedstollend mooie ‘filmische’ compositie waarin Di Meola zijn ziel en zaligheid legt en met een krankzinnige virtuositeit en emotie het nummer speelt. Het publiek is duidelijk ontroerd en applaudisseert langdurig voor de prestatie van de gitarist, die met spaarzame woorden reageert: “That wasn’t easy.”

Al Di Meola (56) heeft een torenhoge reputatie bij zijn fans en collega’s. De Jazzrock gitarist start zijn carrière in de midden jaren zeventig bij Chick Corea’s Return To Forever. In 1976 brengt hij zijn solodebuut ‘Land of the Midnight Sun’ uit, dat zich kenmerkt door vingervlug snarenwerk en complexe composities. Al vrij snel experimenteert hij met mediterraanse elementen en akoestische stijlen als Flamenco die tot uiting komen op de opvolger ‘Elegant Gypsy’. Deze ingrediënten keren met regelmaat terug in het werk van Di Meola. In de jaren tachtig maakt zijn elektrische werk vooral plaats voor akoestische muziek. Inmiddels is de elektrische gitaar weer prominenter aanwezig. Het razendsnelle halswerk is echter verschoven naar een intensere manier van spelen.

[[popup file="_dsc9649.jpg" description="(thumbnail)" alt="Al di Meola" align="inline" ]

Astor Piazolla
In 1990 start Di Meola het project ‘World Sinfonia’ onder welke naam hij door de jaren heen meerdere albums uitbrengt met wisselende muzikanten. De composities voor dit project zijn geïnspireerd en soms ook van de hand van de Argentijnse accordeonist Astor Piazolla. Opvallend is dat de stukken van Di Meola prima samengaan met die van Piazolla. Dat wordt tijdens het optreden in het Paard duidelijk met het romantische ‘Misterio’ dat met gemak naast Piazolla’s ‘Double Concerto’ kan staan. Indrukwekkend is ook het nieuwe ‘Full Frontal’, dat rijk is aan prachtige melodieën waarin de gitarist met enorme virtuositeit geraffineerde toonladders voorbij laat komen.

Op het podium is Al Di Meola omringd door een internationaal gezelschap: de Franse gitarist Kevin Seddiki, de Hongaarse drummer Peter Kaszas en de Italiaanse accordeonspeler Fausto Beccalossi. Het kwartet toont een enorme saamhorigheid. De selecties van de verschillende World Sinfonia albums zijn stuk voor stuk prachtige schilderijtjes met veel kleur en variatie. Het is bovendien fantastisch om het samenspel te observeren tussen Di Meola en de meesterlijke Beccalossi.

Zeggingskracht
Het concert van Di Meola in het Paard van Troje is een goed voorbeeld waarin duidelijk wordt hoe het gevoel van een mens kan worden geuit in de vorm van muziek. En hoewel Di Meola daarin niks hoeft te bewijzen, is deze avond er een waarin het wel extra nadruk krijgt. Di Meola is en blijft een meester en ook tijdens deze moeilijke periode toont de man zijn ongekende talent waarin hij met veel zeggingskracht zijn klasse en gevoel laat horen. Prachtig!

Album Pursuit of Radical Rhapsody (2011)