Onderwerp: TONEEL
28 September 2006
Triple Bill deel 1: Liefde
Door Lotte Huijing met foto's van Suver Nuver (klik voor groter)
Gezien 26 september Theater Kikker, Utrecht
Liefde is het eerste deel van een drieluik met de titel Triple Bill. De thema’s Hoop en Geloof komen dit seizoen in volgende voorstellingen aan bod.
Suver Nuver staat bekend om zijn fysieke, absurde en beeldende (mime)theater en deze kwalificaties zijn te herkennen in Triple Bill 1: Liefde. Deze voorstelling is een collage van wat de drie leden van Suver Nuver individueel willen laten zien over het thema liefde.
Peer van den Berg, Henk Zwart en Dette Glashouwer vormen samen Suver Nuver sinds hun afstuderen aan de Amsterdamse mimeopleiding. In hun voorstellingen willen ze het persoonlijke als inspiratiebron benutten. Misschien vloeit hieruit voort dat Suver Nuver de bezoeker zowel vooraf als de mogelijkheid wil geven om zelf bij te dragen aan de thema-avond. Voor aanvang in de foyer kun je je uitleven met graffiti over de liefde en aan het einde wacht een leuke verleiding. ‘Maar wat kan je over de liefde zeggen zonder te privé of pathetisch te worden?’ vragen ze zich hardop af. Het blijkt dat ze alledrie een geheel eigen invulling en vorm aan het begrip ‘liefde’ hebben gegeven. Peer van den Berg heeft gekozen voor een absurd ‘billenwezen’ dat hij allereerst als een rockheld laat headbangen. Het achterwerk van Van den Berg is getransformeerd door snor en pruik tot een bewegend figuur met passende gebaren. Deze vormgeving is hilarisch en er wordt hard gelachen in de zaal. Later komt het wezen opnieuw naar voren en ditmaal houdt het een vurig betoog dat doet denken aan de ‘tame the cunt’ tirade van het personage van Tom Cruise uit de film Magnolia. Doordat je zo geboeid naar de menselijkheid van de opgetuigde billen zit te kijken, is het moeilijk om je aandacht bij de tekst te houden.
Na een changement is het de beurt aan het tweede lid van het gezelschap. Henk Zwart kiest ervoor om het thema liefde te behandelen aan de hand van het levenslied. Hij brengt met Ewout Eggink verschillende bekende en minder bekende smartlappen ten gehore. Hoewel de nummers goed uitgevoerd worden, weten ze nergens echt te raken. Ze worden met enige afstand en gestileerd gebracht. Deze knipoog maakt het onmogelijk om volledig mee te gaan in de dramatiek en muziek van de Nederlandstalige liederen.
Tot slot beschrijft Dette de driehoeksverhoudingen in haar leven op een heel kwetsbare manier. Je kijkt naar haar onderbenen gestoken in zwarte pornolaarzen terwijl ze verder verhuld wordt door een scherm. Ze spreekt in een microfoon over haar ervaringen met trio’s. Naarmate de solo vordert, krijg je meer van haar te zien en later worden er opnames van een oude vrouw op het scherm geprojecteerd. Het geheel is intiem. Het spel is integer, de vormgeving simpel en mooi, maar de inhoud blijft redelijk raadselachtig.
Overeenkomsten in de delen zijn dat ze alle op het publiek gericht zijn en dat ze eenvoudig en toch betekenisvol lijken, hoewel deze betekenissen nergens echt duidelijk worden. Het geheel heeft nieuwsgierig gemaakt naar de invullingen van de andere thema’s. Die bieden een nieuwe kans om je te richten op de inhoud en zo de overvleugeling door de boeiende vormgeving te temperen.
Een avond waarbij je van gierende waanzin via zwierig meedeinen komt tot verstilde sereniteit. Elk stuk heeft zijn eigen kwaliteit maar allemaal zijn ze eigenlijk vreemd; en laat dat nou net zijn wat Suver Nuver betekent als je het vanuit het Fries vertaalt.
Meer over Liefde en de twee andere delen van Triple Bill vind je op de website.
Suver Nuver - website